วันศุกร์ที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2553

17. ลอยกระทงกับเธอ


วันเพ็ญเดื่อนสิบสองน้ำสงบที่จุฬ่า.........
ปีที่ผ่านมาในวันลอยกระทงครับ วันนั้นพวกเรายังคงต้องมาทำงาน ครับ พอดีว่าฝรั่งไม่มีวันลอยกระทง ถ้ามีพวกผมคงได้หยุดกันแล้ว แต่ก็ไม่ได้เสียใจอะไรครับ เพราะการมาทำงาน ยิ่งทำให้ผมไ้ด้มีโอกาศได้เจอกับคนน่ารักน่ารัก อย่างเธอ.....




วันนั้นพวกเรชาวทอมสันรอยเตอร์ ก็ไม่ได้ทำอะไรทีแตกต่างไปจากวันอื่นๆแต่ พอตกเย็นๆ พวกเราก็ได้เวลาออกไป ลอย ลอย กระทง กัน
ส่วนผม .... ก็มีเพื่อนๆ นัดกันว่าจะไปลอย แต่บังเอิญว่า คนทีผมอยากไปด้วยกว่า ชวนผมเช่นกัน ไม่ต้องเดาอีกแล้วครับบ ผมก็ไปสิ แต่ก็เกรงใจก็เลยต้องถามเค้าก่อนว่าไปด้วยได้ป่าว สรุปว่าได้ครับ....
สุดท้ายเราก็ไปด้วยกันรวมทั้งเพื่อนผมด้วย
เชื่อไหมครับว่า กว่าจะตกลงกันได้ว่าจะไปไหนดี ก็ใช้เวลาพอสมควร แต่สุดท้ายก็ตกลงไปทีจุฬากันครับ highlight ของวันนี้เป็นตอนที่เราไปเล่น ปาวุ้นกัน คือจะเป็นการเอาวุ้นไปปาฉาว ๆ ครับ เป็นผู้ชายแต่หญิงเต้นๆ สนุกมากครับ เสร็จแล้วเราก็ ไปลอยกระทงหมู่กัน จุดไฟเย็นสนุึกสนานครับ



วันพฤหัสบดีที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2553

16. ชอบ หรือ รัก


สิ่งหนึ่งที่ยังคงเป็นความสับสนกับความรู้สึกของผมที่มีกับตัวเธอนั้นก็คือ ผมรู้สึกชอบเธอหรือ จริงๆ แล้วผมรักเธอไปแล้ว ตอนนี้ผมก็ยังตอบกับตัวเองไม่ได้ครับ รู้แค่ว่าผมฝันที่จะใช้ชีวิตคู้ในอนาคตกับคนๆ นี้ครับ บ่อยครั้งครับที่ผมคิดอะไรเรื่อยเบื่อยเกี่ยวกับชีวิตในอีก 3 ปีข้างหน้าทุกภาำำพจะมีเธออยู่ค้างๆ ครับแล้วอีก 5 ปีเราก็ยังอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข แล้วสุดท้ายผมก็กลับมาคิดว่าจะมีวันนั้นได้อย่างไร ผมจะทำปัจจุบันอย่างไร เพื่อที่จะได้มีอนาคตอย่างที่ฝันไว้ ...................

วันพุธที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2553

15. ส้มตำสะพานเหลือง


ช่วงนี้มีพี่คนหนึ่งในแก๊ง CRS น้ำหนาวมาขอให้ส่งเมล์ชวนเพื่อนๆ ไปทานข้าวกันแต่ผมยังยุ่งๆ อยู่กับงานก็เลยไม่ได้ ส่งเมล์ไปสักที วันนี้ก็จะมาเล่าเรื่องตอนที่ผมไปกินข้าวกับเพื่อนๆ CRS น้ำหนาวครั้งล่าสุดครับ ตอนนั้นเราไปกินส้มตำครับ... ถ้าพูดถึงร้านข้าวอร่อยๆ แถวทีทำงานตอนนี้ก็นึกไม่ออกครับ เพราะเริ่มจะเบื่อกันแล้ว โชคดีครับที่วันนั้นพี่เค้านัดไปกินส้มตำร้านที่ไม่เคยไปมาก่อน ซึ่งตั้งอยู่ แถวๆสพานเหลืองครับ....ผมจำรสชาติส้มตำไม่ได้ครับแต่ผมจำได้ ว่าคนที่ไปด้วยกันวันนั้นมีเธอไปด้วยครับผมไม่ได้นั่งใกล้เธอครับ ผมไม่ได้ คุยกับเธอครับแต่ ผม มีความสุขที่เจอเธอครับ.....

วันเสาร์ที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2553

14. เราเป็นแค่เพื่อนกันนะ



วันนี้เป็นวันศุกร์ที่สุขยิ่งนักเมื่อเธอบอกกับผมว่า "เราเป็นแค่เพื่อนกันแบบนี้ดีแล้ว" แล้วทำมัยผมถึงสุขได้ละัครับ เรื่อง มันเป็นแบบนี้ครับ คือว่าวันนี้เป็นวันศุกร์เธอไม่มีเรียน ช่วงเย็นๆ เธอต้องย้ายโต๊ะทำงานผมเลย ไปช่วยเธอจัดโต๊ะครับ เหนื่อยเอาการเพราะว่าของเธอเยอะใช้ได้ พอจัดโต๊ะเสร็จเธอก็บอกว่าขอทำงานต่อก่อนนะ ผมก็กลัวว่าเธอจะัหิวก็เลยจะเอา กล้วยที่ซื้อตอนเช้าไปให้ แต่ผมเห็นเธอคุยอยู่กับ เพื่อนเธอซึ่งเพื่อนคนนี้ชอบเธอ และัก็เป็นปัญหาความรักของผม ผมเลยตัดสินใจไม่ไป หาเธอ เดินกลับโต๊ะแล้วส่งขอความไปหาแทน ผมไม่ได้รับข้อความตอบกลับมาเลย ผมก็เลยไปหาเธอที่โต๊ะ ไปกี่ที่เธอก็ไม่อยู่ ผมก็คิดไปต่างๆนานาว่าเธอไปไหน สุดท้ายแล้วเธอก็มาแล้วบอกว่าอยากรู้ไหมไปไหนมา ผมก็บอกว่าอบ่างอยู่ แต่ไม่ถามเดียวเธอก็บอกเอง เธอก็เลยบอกว่าเดียวบอกในรถ พอเรากลับบ้านกันเธอก็บอกผมว่าเธอเคียร์เรื่องเพื่อนแล้วนะ เธอบอกกับเค้าไปเว่าเราเป็นแค่เพื่อนกันแบบนี้ดีแล้ว........

วันศุกร์ที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2553

13. ตัีวหนังสือสีชมพูในห้อง Chat room..

ผม: Hi

ผม: R u busy ?

นางฟ้า: hi ja : D

นางฟ้า: a bit ja : D

ผม: yesterday i went to the balloon shop and asked them the balloon price

100 pieces is 50 baht

For 1 kilo is 220 baht , I think there are about 1000 piece for 1 kilo

ผม: How many balloon we should prepare for our booth ?

ผม: 1 kilo ?

นางฟ้า: hahaha 1000 pieces????

นางฟ้า: i think ~300 is enough? O_o


วันนี้ผมเอาบทสนทนาแรกๆ ของผมกับเธอมาอวดครับ ไม่ต้อง เดาเลยครับว่าเรื่องที่คุยกันจะเป็นอะไรไม่ใช่เรื่อง หวาน กุ๊กกิ๊ก แน่นอนครับเพราะผมไม่กล้า อาย......

ผมมีโอากาศจะได้คุยกับคนที่ผมแอบชอบมานานก็ตอนที่ต้องทำ กิจกรรมนี้ละครับ ตอนนั้นเราทั้งสองทำ Booth CSR กันครับสืบเนื่องมาจาก เรื่อง กามเทพส่งเมล์จนทีให้เราได้รวมงานกันอีกครั้ง ทำให้ผมได้มีโอกาศคุยกับเธอมากขึ้นๆ และผมก็จำได้ดีครับ ตัวหนังสือสีชมพูในห้อง Chat .... ผมว่าสีตัวหนังสือมันสดใส เข้ากันได้กับบุคลิกเธอเลยครับ น่ารักไหมครับ....

วันพฤหัสบดีที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2553

12. น้ำ VS สุรา

น้ำ VS สุรา
เวลาคนอกหัก คุณคิดว่าสองสิ่งนี้ คุณคิดว่า สิ่่งไหนทำเหมาะแก่ช่วงเวลานั้นมากที่สุด สำหรับผมผมได้ Prove แล้วครับ ว่าสุราไม่ได้ช่วยอะไรเลย มันอาจจะทำให้วันนั้นผมสามารถหลับตาลงได้ง่ายกว่าวันอื่นๆ แต่ พอตื่นขึ้นมาก ภาพเธอก็ยังคงอยู่ไม่จางไป หลังจากทีเธอบอกบางอย่างกับผม ผมก็รู้สึกว่ากำลังจะเสียเธอไป ตอนนั้นเสียใจพอสมควรครับที่พึ่งหนึ่งก็คือเพื่อนครับ ผมก็เลยชวนเพื่อนๆ กินเบียร์กัน วันผมกับเพื่อนก็ปรับทุกข์กันใหญ่ เราดื่มกันไปไม่มากครับแต่ มันก็ทำให้ผมมึนๆ แล้วผมก็นอนหลับได้สักที แต่อย่างที่บอกไว้ครับ พอตื่นขึ้นมาผมก็คิดถึงเธอ แล้วอะไรละครับจะช่วยผมได้
เคยได้ยินคำว่า ลืมตาในน้ำไหมครับ ผมเลยคิดว่า น้ำดีกว่าสุราครับ เพราะการลืมตาในน้ำมันจะช่วยเราำำกำจัดฝุ่นผงที่เข้าตาได้ไม่มีอะไรมากครับ แค่จะแน่นว่า ลืมตาในน้ำ แต่ผมไม่มีวันลืมเธอครับ

วันพุธที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2553

11. เบรกมือ


วันที่ 14 เื่ดือน พฤจิกายน 2552 ผม กับ เธอ มี โอกาสได้ ไป เที่ยว ทะ้เล หัวหิน กัน ครับ ไป พัก คอนโด เจ่ ผมเอารถ โตโยต้า โดเรมอนคันโปรดไป นั้นก็เป็นที่มา ของหัวข้อเบรกมืิอ ที่ว่าเบรกมือ ไม่ได้เกี่ยวกับ รถเลยครับ แต่ ระัหว่างทาง กรุงเทพ - หัวหิน ผม จับ มือเธอ ไว้ ตลอด เลยครับ ก็ ทุึกครับ ที่ได้จับ มือนุ่ม ๆของเธอ มันทำให้ผมรู้สึกว่าไม่ต้องการใครอีก แล้ว ชีวิตนี้............